حق ملاقات با نوه

حق ملاقات با نوه

حق ملاقات با نوه , پس از وقوع طلاق و اتمام زندگی مشترک ، چنانچه زوجین دارای فرزند باشند ، بحث حضانت مطرح می شود و پس از طی کردن تمامی مراحل قانونی مربوطه و تعیین این موضوع که حضانت فرزند بر عهده ی کدام یک از والدین می باشد ،پدر یا مادری که حضانت فرزند را بر عهده ندارد ، حق ملاقات با وی را خواهد داشت.
حق ملاقات صرفا برای والدین نیست؛

جالب است بدانید که علاوه بر پدر و مادر ، پدربزرگ و مادربزرگ نیز حق ملاقات با نوه ی خود را پس از جدایی والدین او از یکدیگر دارند؛ وفق قانون حمایت از خانواده ، دادگاه بایستی با در نظر گرفتن شرایطی همچون وابستگی عاطفی و مصلحت طفل ، ترتیب، زمان و مکان ملاقات پدر ، مادر و سایر بستگان را با طفل تعیین نماید .

وجه تمایز حضانت با ملاقات

بر اساس قانون مدنی، برای حضانت طفلی که پدر و مادر او جدا زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن حضانت با پدر است. البته اگر بعد از هفت سالگی در خصوص حضانت اختلافی فی مابین والدین ایجاد شود، دادگاه با رعایت مصلحت کودک مسئول حضانت را تعیین می نماید.زمانی که حضانت بر عهده ی یکی از پدر یا مادر قرار می گیرد، طرف دیگر حق دارد با فرزند خود دیدار داشته باشد.در خصوص شرایط این دیدارها، ممکن است طرفین با یکدیگر توافق کنند یا به دلیل عدم توافق مسئله ی خود را از طریق دادگاه حل نمایند.حضانت و ملاقات دو موضوع جداگانه است. شخصی که حضانت دارد، حق ملاقات برای خویشاوندان او یعنی والدین، خواهر و برادر و پدر بزرگ و مادربزرگ باقی می ماند.

پدربزرگ و مادربزرگ حق دارند نوه خود را ببینند؛

پس از جدایی والدین از یکدیگر ، حتی اگر طفل با مادر خود زندگی کند ، مادر حق ندارد مانع دیدار پدربزرگ و مادربزرگ پدری با فرزند خود باشد و حق آنان را در این خصوص نادیده بگیرد. حتی اگر پدر طفل فوت کرده باشد ، حق ملاقات برای پدربزرگ و مادربزرگ محفوظ است.

والدین زوجه

حق ملاقات با نوه برای پدربزرگ و مادربزرگ مادری نیز برقرار است و آن دو می توانند چه در صورت وقوع طلاق یا فوت دخترشان ، با کودک ملاقات داشته باشند .
ایجاد مانع در برابر ملاقات با طفل
چنانچه هریک از والدینی که حضانت فرزند را برعهده دارند ، مانع دیدار پدربزرگ و مادربزرگ کودک با وی باشند ، در این خصوص راهکار قانونی وجود دارد و جد پدری یا مادری می توانند از مرجع صالح مربوطه تقاضای ملاقات با کودک را مطرح نمایند .اگر دادگاه ملاقات با سایر خویشان را برای طفل ضروری یا مفید تشخیص دهد، می تواند در این مورد رای مقتضی را صادر نماید.

ضرورت اخذ رضایت قیم

کودک را نمی ‌توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری طفل به او واگذار شده است، از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد.مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌ حق این امر را اجازه دهد. دادگاه در صورت موافقت با خارج کردن کودک از کشور، بنا بر درخواست ذی‌ نفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تأمین مناسبی اخذ می ‌کند.

مسئله حضانت پدربزرگ

وفق قانون تنها در صورتی حضانت طفل از مادر گرفته می شود که سپردن فرزند به مادر برخلاف مصلحت وی باشد و مادر نتواند به دلایل گوناگون همچون اعتیاد یا مریضی ، آن طور که باید از فرزند خود نگهداری کند. بنابراین برخلاف باور غلط بسیاری از افراد جامعه ،حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادر آنها است مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادستان، اعطای حضانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد و این امر به پدربزرگ واگذار نمی شود.